Bülbülün Kirk Sarkisi

Selamlar ki, seker dudaklilarin vuslati gibi ictendir, elbette onadir. Hasretler ki, asiklarin avazi kadar yaniktir, elbette onadir. Övgüler ki, özlem sözlerince füzn ve arzular ki sevgililerin saclari misali uzun, ona, hep ona, hep onadir. O ki güldür, o ki sevgilidir, bütün mecburiyetler onadir. Cölde alevlerle küfürler kavururken insanligi ve bir gün ortasinda kizil kayalara carparken vahsetlerin tutusturdugu dalga dalga nefesler, bir melek adini andi onun. Sözcükler henüz yetim, sevgiler hancer sokumlarina mahkmdu. Goncalardan kan damliyordu gülistanlara ve circir böceklerinin rüya araliginda cinayetler isleniyor; babalar kizlarini topraga diri diri gömüyordu. Cinnet karargahina dönen yüreklerde hep ayni bosluk vardi ve masum kelebekler carmiha geriliyordu, yalnizca masum olduklari icin... Zaman öyle bir zaman, mekan öyle bir mekandi... Ebabiller kara yere kararken Ebrehenin fillerini, gonca ana rahminde yetim kaliverdi. Kabenin duvarini bir kirlangic kucaklamisti oysa, ciglik cigliga... Ardindan bir sair kollarini acip haykirmisti Yaklasiyor yaklasmakta olan.. Yaklasiyor yaklasmakta olan.. Yaklasiyor yaklas...Avizesi cevza, isigi dolunay idi gecenin... Yaklasmakta olan, bir gül olup acti ve yeminler edildi ömrüne. Gül acinca tasirdi insanligin sevinc irmaklarini ve dünya ilk kez dünya oldugunu hissetti. Bir bülbül gülün askina yanmis, yanmaktan kana boyanmisti. AnlatiyorduZaman o gül gibi gül görmedi zaman olali Gülün güzelligi dillerde dasitan olali Peygamber Efendimizin hayat hikayesi... Iskender Palanin güclü kaleminden...